Wat voel jij?

Wat voel jij?
Als kind had ik vaak last van mijn maag. Dat kon zo erg worden dat ik doodziek op bed lag met een teiltje ernaast. Ik had wel in de gaten dat het gebeurde nadat ik me erg druk had gemaakt, maar alle signalen die daaraan voorafgingen drongen niet tot mijn bewustzijn door. Mijn lichaam ging dan steeds harder schreeuwen totdat het werd gehoord. Ik voelde de signalen pas als ik niet meer verder kon.

Mijn cliënten zijn ook vaak het contact met hun lichaam kwijt. Soms zijn ze zich daarvan bewust, soms ook niet. ‘Wat voel je op deze plek?’ is een vraag die ik geregeld stel tijdens een cranio sessie. Een belangrijke vraag om mensen weer in contact te brengen met hun lichaam en weer te laten luisteren naar wat hun lichaam te vertellen heeft.

In mijn werk kom ik mensen tegen die altijd doorgaan op karakter; niet zeuren en sterk zijn. Dat is een mooie eigenschap op momenten dat het nodig is, maar het gaat in de weg zitten als dat je standaardmethode wordt om door het leven te gaan. Je kunt het hoofd namelijk niet gescheiden zien van de rest van het lichaam. Je lichaam blijft signalen afgeven, net zo lang totdat je erbij stil moet staan. Misschien door ziekte, misschien door uitputting, misschien doordat je volledig vastloopt.

Als je Googelt op ‘Naar het lichaam luisteren’ krijg je ongeveer 2.450.000 resultaten. Blijkbaar zijn er meer mensen die zich afvragen hoe dat werkt. Dat is niet zo gek, we leven allemaal snel en er moet veel van onszelf en van de omgeving. Van jongs af aan worden we -vaak onbedoeld- vervreemd van ons lichaam. ‘Eet je bord leeg, zit eens stil, geef tante Sjaan een kusje’ dragen niet bij aan voelen wat je zelf wilt of nodig hebt. Zo leren we langzaam maar zeker signalen van het lichaam te negeren.

Het lichaam kan ook als overlevingsstrategie een deel van zichzelf afschermen door een blokkade te creëren zodat je de pijn niet meer zo heftig voelt. Dat is een belangrijke strategie voor een kind als het leven te zwaar is om alles toe te laten. Wanneer die blokkade je op latere leeftijd in de weg gaat zitten, wordt het tijd om deze op te ruimen zodat je je volledige potentieel weer kunt gebruiken. Het opruimen van blokkades gaat niet vanzelf, daar heb je iemand bij nodig die je helpt om weerstanden te overwinnen. De veilige aanraking van cranio helpt daarbij.

Vaak vragen cliënten na afloop van een sessie wat ik heb gevoeld. Meestal ben ik daar al 80% van kwijt. Wij zaten samen in no-mind. Een toestand van niets en alles tegelijk. Het denken staat uit en het lichaam krijgt alle ruimte om zich uit te spreken en te herstellen. Ook mijn hoofd staat dan uit en ik reageer op wat zich op dat moment laat zien. Al zou ik alles hebben onthouden van wat er tijdens de sessie is ontstaan, dan nog zou het er niet toe doen wat ik heb gevoeld. Een cranio sessie draait immers om jou en wat jouw systeem op dat moment kan toelaten.

Daarom is ‘wat voel jij in je lichaam?’ een belangrijke vraag. Het maakt niet uit of jij voelt wat ik als behandelaar in jouw lichaam voel. Ik heb geleerd om het craniosacraal ritme te voelen, blokkades te ontdekken, fascia (bindweefsel) bewegingen op te merken en nog veel meer. Dat helpt mij om jou te begeleiden in jouw proces. Hoe jouw unieke proces verloopt, bepaalt jouw systeem. Ik volg jouw ritme en jouw tempo. Dus leg je hand op de plek in je lichaam die nu aandacht vraagt en voel. Wat voel jij nu?