Kracht zit in eenvoud

Groots en meeslepend leven, dát wilde ik vroeger. Ik wist niet hoe en het leek me erg vermoeiend, maar toch dacht ik dat ik niet geleefd had voordat mijn leven groots en meeslepend zou zijn.

Bij therapie dacht ik hetzelfde, grote veranderingen, grote stappen en liefst heel snel met behulp van een alwetende therapeut die alles voor me zou oplossen. Inmiddels weet ik wel beter. Ik geloof niet in ‘quick fixes’, ik geloof in diepgang en duurzaamheid. Laat die alwetende therapeut -als die al bestaat- maar zitten, doe mij maar de wijsheid en het zelf-herstellend vermogen van het lichaam.

Uiteindelijk doe je het zelf, maar je hebt iemand nodig die jouw proces begeleidt om door weerstanden en blokkades heen te raken; de volgende stap te kunnen nemen. Die therapeut is niet alwetend, maar nieuwsgierig en open. Die therapeut zet jou in je kracht. Stap voor stap in het tempo dat jouw systeem aan kan.

Het eigen tempo is belangrijk zodat je niet wordt overvoerd, maar ook niet wordt afgeremd. Soms gaat dat snel en soms heb je het nodig om lang stil te staan om een proces te laten rijpen. Zo gaat het ook bij de cliënt van vanmorgen. Zij laat al een jaar of 60 anderen op de voorgrond treden. Als vanzelfsprekend trekt ze zich terug. Toch voel ik een enorme kracht in haar, het kost haar alleen moeite om daar zelf bij te komen. Als kind heeft ze geleerd om zichzelf onzichtbaar te maken. Dat was toen een noodzakelijke overlevingsstrategie die haar nu niet meer dient. Het maakt haar moe om voortdurend op haar hoede te moeten zijn en zich te moeten verstoppen. Ze heeft het dappere besluit genomen om daar nu definitief mee af te rekenen.

‘Definitief’ en ‘afrekenen’ is misschien iets te groots en te meeslepend. Stap voor stap leid ik haar in meerdere sessies naar de essentie van haar blokkade. Het is als het afpellen van een ui, ze komt elke keer weer een laagje dieper. Stap voor stap zonder overweldigd te worden door ontembare angst. Het lijkt rustig te kabbelen, maar bij elke volgende sessie hoor ik hoe groot de stappen zijn die ze tussen onze sessies zet.

Vandaag stonden we een tijd stil bij een blokkade waar ze bijna niet bij kon komen en ineens toch heel even wel. Ze wimpelde dat snel weg. ‘Ach, ik voelde het maar heel even voorbij komen’ zei ze. Ik vond het nogal wat om voor het eerst van je leven in contact te komen met een blokkade die al op hele jonge leeftijd is ontstaan. Dit was een belangrijk moment in haar sessie.

Je zou dat groots en meeslepend kunnen noemen, maar uiteindelijk gaat het om de kracht van de eenvoud. Als iets te groots is om te bevatten, zal het niet landen. Wanneer een stap in jouw proces achteraf eenvoudig lijkt, was dat de stap die jij op dat moment kon maken om verder te kunnen komen in jouw proces. Albert Einstein zei ´If you can’t explain it simply, you don’t understand it well enough´.

Soms geven de subtiele veranderingen tijdens een cranio sessie de grootste doorbraken. Kracht zit in de eenvoud.